Ποτέ μην λες ποτέ

Είναι η δύναμη της δημιουργίας, η σθεναρή, πηγαία, αμόλυντη, αντανακλαστική αντίσταση της ύπαρξης που ακόμα κυκλοφορεί και σου κλείνει το μάτι κρυφά και χαμογελαστα;

Ανακατωσάρια 2009, κυριακή βράδυ κατά τις 01.00, μετά από πολύωρο χτύπημα στα ντάπα-ντούπα των λατίνων κρουστο-έιρο... και περιμένουμε μια Μόνικα να φανεί. Άντε να δούμε πάλι τι φρούτο θα βγει (αναρωτιόμουν). Ώσπου... αποκάλυψη! Υπάρχουν και τέτοια φρούτα; (αναρωτιόμουν μετά...). Υπάρχει τόση φρεσκάδα, τυλιγμένη με τόση ομορφιά, χαϊδεμένη από τόσες μελωδίες, προστατευμένη με τόση τρυφερότητα και συναίσθημα και όλα αυτά σε ένα γυναικείο πλάσμα των 23 σχεδόν χρονών;

Πάνω που σκεφτόμουν να αρχίσω τα αντικαταθλιπτικά... Ευχαριστώ Μόνικα που με τη μουσική σου με απέτρεψες και μου έδειξες τι χρώμα έχει το φως. Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου.

Μόνικα Χριστοδούλου ή αλλιώς σκέτο Monika. Ψάξτε το και αφήστε να σας ψάξει και αυτό...

http://www.myspace.com/monikarides