Για καλή μου τύχη μέχρι τώρα στη ζωή μου έχω γνωρίσει αρκετούς πολεμιστές. Ο καθείς τους δίνει τους δικούς τους τιτάνιους αγώνες και έχει τη δική του πορεία μέσα στον χωροχρόνο. Ο καθείς τους είναι μια ξεχωριστή πηγή φωτός στο εσωτερικό μου ουράνιο θόλο(μα).
Όλοι όμως αυτοί οι τυπάδες ζουν, σκέφτονται και πραγματοποιούν πάνω στο ίδιο μοτίβο, πάνω στις ίδιες αρχές, πάνω στις ίδιες συμπεριφορές.
Όλοι αυτοί έχουν μάτια που πετούν σπίθες
Όλοι αυτοί έχουν μόνιμα ένα χαμόγελο καρφιτσωμένο στα χείλη
Όλοι αυτοί ποτέ παραδόξως δεν κατεβάζουν το κεφάλι χαμηλά
Όλοι αυτοί κρατούν μια φωτεινή ρομφαία και ανοίγουν δρόμους σκοτεινούς
Όλοι αυτοί ποτέ δεν αγκομαχούν, παρά μόνο στα ίσια μονομαχούν
Όλοι αυτοί δεν αγγίζονται από του χρόνου τις φρούδες υποσχέσεις
Όλοι αυτοί είναι πιο καθάριοι και από το διαμάντι το πιο καθάριο
Όλοι αυτοί δεν ονειρεύονται στη ζωή τους, αλλά ζουν στα όνειρά τους
Όλοι αυτοί δεν μιλάνε πολύ, αλλά πράττουν χωρίς δυνάμεων καταβολή
Όλοι αυτοί είναι συμπαγείς σαν από πέτρα και ξεφεύγουν από της μικρότητας τα μέτρα
Όλοι αυτοί παρά της μάχης τις πληγές, τραβάν ολόισια για τις βουνοπλαγιές
Όλοι αυτοί φωτίζουν την καθημερινότητά μου και δείχνουν πώς οι άντρες ζουν
Άραγε όλοι αυτοί θα με πάρουν κάποτε σιμά τους;
Ή μήπως οι πολεμιστές φτιάχνονται από τα γεννησιμιά τους;
"Το όνειρο του πολεμιστή" - Γιάννης Χαρούλης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου