Όμικρον γιώτα


Αφιερωμένο σε εκείνες τις γυναίκες που πέρασαν από δίπλα μου, αλλά δεν κατόρθωσα να μπω στην ψυχολογία τους και να τις καταλάβω. Αφιερωμένο σε εκείνα τα πλάσματα που δίπλα τους στεκόμουν όπως το "ο" δίπλα στο "ι" στο "οι"! Αν και ζεύγος και πάντα μαζί, το ένα γράμμα διαφέρει από το άλλο κατά πολύ. Και το ερώτημα είναι αν αξίζει να προσπαθήσεις να γεφυρώσεις κάτι που από την -διαφορετική- φύση του δεν γεφυρώνεται εξ'ορισμού.

Να είναι καλά λοιπόν όπου και αν βρίσκονται, ό,τι και αν κάνουν, σε όποια αγκαλιά και αν ξαποστένουν.



"Ατάκες" - Δ.Μητροπάνος - Α.Αλκαίος - Θ.Μικρούτσικος






2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"ωμέγα"

Αξίζει, και πολύ μάλιστα..και όταν το καταφέρεις το ι πάει κάτω απο το ο και γίνεται Ω!!! και τότε λες ω μέγα εαυτέ τί έκανες πάλι?

astromonos είπε...

Ναι, αλλά εσύ μιλάς το ι να πάει κάτω από το ο, ενώ εγώ λέω το ι να πάει μέσα στην αγκαλιά του ο και το ο να περικυκλώσει το ι. Επίσης όπως το περιγράφεις, πάλι αυτός ο -διόλου μέγας- εαυτός, καραδοκεί παντού και πάντα και ζητά το μερτικό του, χωρίς ίσως να λαμβάνει υπόψιν του και τον άλλον.

Το να είμαι με μια ωραία γυναίκα απλώς σαν σώμα δεν το επιτρέπω στον εαυτό μου.
Το να είμαι με μια λιγότερο ωραία γυναίκα, αλλά με δυνατότητα επικοινωνίας, το προσπαθώ.
Το να είμαι με μια ωραία γυναίκα και με δυνατότητα ωραίας επικοινωνίας, το ονειρεύομαι.