Στο ύφος της σημερινής σκοτεινής ημέρας, με τα τόσα φωτεινά της σημεία να ενώνονται και να δημιουργούν αχνοφέγγισμα αγγιγμάτων, ένοιωσα την ανάγκη να ακούσω αυτο το τραγούδι:
"Πρωινό τσιγάρο"
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Πρώτη εκτέλεση: Ανδρική Χορωδία
(Κώστας Θωμαΐδης, Γιώργος Μεράντζας,
Ανδρέας Μικρούτσικος, Σάκης Μπουλάς,
Θανάσης Νικόπουλος, Γιάννης Σαμσιάρης)
(από http://www.youtube.com/watch?v=PcMNGuFDBuE&feature=fvw)
Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό,
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο,
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό.
Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή,
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση,
κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή.
Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών,
μ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο,
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ ένα καρέ τυφλών, σ ένα καρέ τυφλών.
Καλέ μου φίλε, με ρωτάς: "Πόσο ίδια διαφορετικοί είμαστε; Πόσο διαφορετικά ίδιοι; Αν η αλήθεια ήταν ξεκάθαρη, θα είμασταν όλοι φταίχτες."
Και 'γω σου απαντώ: "Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι κρύβομαι πίσω απο τα κλεισμένα μου μάτια και σ' ακολουθώ. Μόνο ακολουθώ, γιατί γεννήθηκα να ακολουθώ!"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου