Χορός γαλαξιών



"Παραδοσιακά Θράκης"
Ερμηνεία: Θύμιος Γκογκίδης

http://www.youtube.com/watch?v=6-hRwBm1Zng&feature=related





''...χίλιες φορές ορκίστηκα να μην σας τραγουδήσω, αλλά για το χατίρι σας τον όρκο θα πατήσω..."


Πόσα λέει αυτός ο στίχος από τον ανώνυμο αγρότη, κτηνοτρόφο, εργάτη ή δεν ξέρω τι άλλο ήταν αυτός που τον έγραψε... Ξέρω όμως ότι ήταν ανώνυμος, καθημερινός, ένας από τους παππούδες μας.

Δεν ξέρω τι συμβαίνει... Όταν ακούω τέτοια τραγούδια παίρνει το σώμα μου φωτιά. Δεν μιλώ για το μυαλό, αυτό έχει ήδη καεί. Δεν μπορεί... αυτές οι νότες αγγίζουν ευαίσθητες νευρικές χορδές του εγκεφάλου, θα έλεγα ότι συντονίζονται τα μουσικά ηχητικά κύματα με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα του εγκεφάλου. Και ξέρετε ότι το αποτέλεσμα συντονισμού κυμάτων είναι η δημιουργία ενός συνεχός μεγαλύτερου κύματος, σαν να τραντάζεται το κύμα, σαν να χοροπηδά, σαν να ξεφεύγει από τη γη και να προσπαθεί να φτάσει εκεί ψηλά στα άστρα, εκεί που ανήκει δηλαδή.

Το δεύτερο μισό του βίντεο δείχνει έναν χορό που λέγεται Συγκαθιστός. Κάνω μια παρατήρηση: τα σώματα των χορευτών δεν σας θυμίζουν αλληλεπίδραση γαλαξιών, που ο ένας γυροφέρνει τον άλλον σε ένα συναρπαστικό βαρυτικό παιχνίδι, μέχρι να ενωθούν και να γίνουν μια μάζα; Τι είπα; Βαρυτικό παιχνίδι; Συγνώμη, ερωτικό εννοούσα: Σαν τον κύριο Μίλκυγουέι και την κυρία Ανδρομέδα. Ένα μικρός κόσμος κρύβεται τελικά μέσα μας και αναζητά την ένωσή του με το υπόλοιπο σύμπαν...




Υ.Γ.1: Το post αυτό αφιερώνεται στην "Πάραλο", μια παραδοσιακή μουσικοχορευτική παρέα εδώ στη Μυτιλήνη. Μια παρέα όπως εκείνες τις παλιές, των απλών, καθημερινών, μαγευτικών ανθρώπων. Μια παρέα που κάνει με τον δικό της τρόπο μια ανθρωπολογική έρευνα πάνω στις μουσικές και τους χορούς των ανθρώπων. Υπενθυμίζω: είμαι εδώ ακολουθώντας τα κελεύσματα της μουσικής. Οψόμεθα τι άλλο θα μου προσφέρει...

Υ.Γ.2: Μαράκι, πόσο δίκιο είχες τότε, όταν μου έλεγες ότι θα βρεθούν νέοι κύκλοι να πιαστώ και να χορέψω στους ρυθμούς της γης, του αέρα και του έρωτα... Καλά να είσαι, όπου και να είσαι.