Ε, ρε γλέντια!!!

Πολύ γέλιο! Είχα χρόνια να δω τον αγαπημένο μου παιδικό ήρωα, να τον ακούσω να αμπελοφιλοσοφεί, να δίνει τις δικές του απαντήσεις και να μας γνωρίζει τον κόσμο μέσα από τα υπέροχα μαύρα του μάτια, που του χάρισαν εξάλλου και το όνομά του (καρα+γκιοζ=μαύρα μάτια). Ο θίασος Αθανασίου σε μια υπέροχη παράσταση με τίτλο "Ο Καραγκιόζης και τα αινίγματα της Βεζυροπούλας" προσπαθεί εκτός από αυτά της Βεζυροπούλας, να λύσει και άλλα αινίγματα με τον δικό του ξεχωριστό και απολαυστικότατο τρόπο.

Τα αινίγματα ήταν:

1. Αφαιρείς και μεγαλώνει, προσθέτεις και μικραίνει. Τι είναι;
2. Το νερό το γεννά, ο ήλιος το θρέφει, το νερό το θανατώνει. Τι είναι;
3. Έχει 12 κλωνάρια, 52 κλωναράκια και τα φύλλα του είναι από τη μια μαύρα και από την άλλη άσπρα. Τι είναι;

Ο κύριος αυτός που ακούει στο όνομα Καραγκιόζης ή σε όποιο άλλο όνομα ανά τον κόσμο, την εθνικότητα του οποίου πολλοί την διεκδικούν και καλά κάνουν, καθώς ο Καραγκιόζης δεν είναι ένας, αλλά είναι σύμβολο και ανάλογα με την χρήση του, λαμβάνει και ενσαρκώνει την ιδιαίτερη κάθε φορά μορφή του, είναι για μένα κάτι πολύ ξεχωριστό. Εκτός του ότι η εκδοχή που του έχει προσδώσει η ελληνική σοφία, με πάει χρόνια πίσω, (σε μια εποχή που μόνο έχω ακούσει για αυτήν και φανταστεί από τις περιγραφές των παππούδων και των γιαγιάδων μου, αλλά που τόσο αγαπώ και θα ήθελα να ζω σε αυτήν), ταυτόχρονα για μένα είναι μια δικαίωση. Μια δικαίωση που βρίσκει φωλιά υπό τον τίτλο "η εκδίκηση της γυφτιάς". Ο ήρωας αυτός, χτυπάει το σύστημα (ακούγεται πολύ μαρξιστικό το ξέρω, αλλά έτσι είναι), κάνοντάς μας γνωστό ότι υπάρχουν τρόποι αντίδρασης, ακόμα και μέσα από την εξαντλητική πείνα, την μιζέρια, την αποστεωμένη καθημερινότητα, που πολύ φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια θα ζούμε οι περισσότεροι από εμάς... Ο Καραγκιόζης για μένα είναι σύμβολο: σύμβολο αντίστασης, αξιοπρέπειας, ευθυμίας, μελαγχολικής και συνάμα περιπαιχτικής διάθεσης απέναντι σε ό,τι απειλεί να του ξεριζώσει την ψυχή και να τον συνθλίψει, κάνοντας μαύρη τη ζωή του. Έχει όμως ένα όπλο: τα μαύρα του μάτια. Δεν μπορεί να κάνεις έναν μαυρομάτη να δει τον κόσμο ακόμα πιο μαύρο, έτσι ανατρέπει την εις βάρος του κατάσταση, και η μαυρίλα για τους υπόλοιπους είναι για αυτόν αφορμή για παιχνίδια και αστεϊσμούς.

Ας καλωσορίσουμε λοιπόν τον κύριο Καραγκιόζη στις Αστροβραδιές μας και ας του ευχηθούμε να έχει καλή συνέχεια στο διαστρικό του ταξίδι. Πάντα να εμπνέει.

Υ.Γ.1: Καταπληκτική είναι και η έκδοση του δίσκου "Ο Καραγκιόζης στη Eurovision" από τους Χαΐνηδες, σε μια φοβερή σύμπραξη του Μαυρομάτη θεομπαίχτη και των ανεπανάληπτων επαναστατημένων παιδιών που συγκροτούν αυτό το ξεχωριστό συγκρότημα. Πιστεύω απίστευτη δουλειά.

Υ.Γ.2: Αλλά είναι ώρα να φάμε, να πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε... διότι αύριο δίνουμε και μάθημα στη σχολή και δεν χρειάζεται να ξεφτιλιστούμε!