Μια απλή στροφή 90 μοιρών!


"...Από αυτές τις ελληνικές πόλεις, η Αθήνα έγινε, για την ιστορία της τέχνης, η πιο διάσημη και η πιο σημαντική. Εδώ καρποφόρησε η πιο μεγάλη και πιο εκπληκτική επανάσταση σε όλη την ιστορία της τέχνης. [...] Κάθε Έλληνας γλύπτης ήθελε να βρει τον τρόπο με τον οποίο αυτός θα παρίστανε ένα συγκεκριμένο σώμα. Οι Αιγύπτιοι είχαν βασίσει την τέχνη τους στη γνώση. Οι Έλληνες άρχισαν να χρησιμοποιούν τα μάτια τους. [...] Η μεγάλη επανάσταση της ελληνικής τέχνης, η ανακάλυψη της φυσικής μορφής και της βράχυνσης, συνέβη σε μιαν εποχή που μπορεί να θεωρηθεί γενικά η πιο εκπληκτική στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι η εποχή που οι άνθρωποι στις ελληνικές πόλεις αρχίζουν να αμφισβητούν τις παραδόσεις και τους μύθους που αφορούσαν τους θεούς, και ερευνούν δίχως προκατάληψη τη φύση των πραγμάτων. Είναι η εποχή που γεννιούνται η φιλοσοφία και η επιστήμη."

"...Ήταν συνταρακτική για την ιστορία της τέχνης η στιγμή λίγο πριν το 500 π.Χ. που ο καλλιτέχνης τόλμησε για πρώτη φορά να σχεδιάσει ένα πόδι όπως φαίνεται από μπροστά. [...] Ένα ελληνικό αγγείο δείχνει με πόση περηφάνεια υιοθετήθηκε αυτή η ανακάλυψη. [...] Το δεξί πόδι είναι ακόμη σχεδιασμένο με τον παλαιό σίγουρο τρόπο, το αριστερό όμως σχεδιάστηκε σε βράχυνση - τα δάχτυλα είναι σαν μια σειρά πέντε μικρών δακτύλων."






"...Τι χάσαμε, με την απώλεια των πιο φημισμένω από αυτά τα αγάλματα των αθλητών, όπως ο 'Δισκοβόλος' του Αθηναίου γλύπτη Μύρωνα, που θα πρέπει να ανήκει στη ίδια γενιά με τον Φειδία. Διασώθηκαν πολλά αντίγραφα του 'Δισκοβόλου' που μας δίνουν τουλάχιστον μιαν ιδέα για το τι ήταν το πρωτότυπο. [...] Κοιτάζοντας το άγαλμα και εντοπίζοντας την προσοχή μας στα περιγράμματα, συνειδητοποιούμε ξαφνικά τη σχέση του με την αιγυπτιακή παράδοση. Όπως οι Αιγύπτιοι ζωγράφοι, έτσι και ο Μύρων έχει πλάσει τον κορμό όπως τον βλέπουμε από μπροστά, και τα πόδια και τα χέρια όπως τα βλέπουμε από το πλάι. [...] Στα δικά του χέρια όμως αυτή η παλιά και ξεπερασμένη συνταγή έχει γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό. [...] Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο Μύρων κατέκτησε την κίνηση..."






"...Ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες εκτιμούσαν ακόμη περισσότερο κάτι άλλο: το γεγονός ότι η νέα ελευθερία που τους έδινε τη δυνατότητα να παραστήσουν το ανθρώπινο σώμα σε οποιαδήποτε στάση ή κίνηση μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καθρεφτίσει την εσωτερική ζωή των μορφών. Ένας από τους μαθητές του Σωκράτη, μας λέει πως αυτό ακριβώς συνιστούσε στους καλλιτέχνες ο μεγάλος φιλόσοφος, που υπήρξε και ο ίδιος γλύπτης. Έπρεπε να παριστάνουν τη 'λειτουργία της ψυχής' μελετώντας με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο 'τα συναισθήματα επηρεάζουν το κινούμενο σώμα'."



Από το βιβλίο που διαβάζω για το επόμενο εξεταζόμενο μάθημα (χωρίς άδεια αναδημοσίευσης): "Το Χρονικό της Τέχνης" του Ε.Η.Gombrich, εκδόσεων Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.


Τα λοιπά λόγια περισσέουν από τους αδαείς, άσχετους και ανιστόριτους, γι'αυτό και εγώ δεν έχω να γράψω κάτι άλλο σε αυτό το post.