Βρε ουστ!

Ρε τι είναι αυτοί πανάθεμά τους; Βάζεις λίγο μουσική να ακούσεις στις 8 το πρωί, έτσι για να ξυπνήσεις και να ξεκινήσει η μέρα σου με λίγη διάθεση και ξαφνικά ακούς έξω από το παράθυρο να χτυπούν και να φωνάζουν ότι είναι ακόμα πρωί και κοιμούνται οι άνθρωποι! Νομίζεις ότι είναι βάνδαλοι ή χούλιγκαν που χτυπούν τα κάγκελα της βεράντας σου, αλλά είναι η γειτόνισσα-ιδιοκτήτρια...

Δεν κοιμούνται οι άνθρωποι τέτοια ώρα... τα μουλάρια και οι ακαμάτηδες κοιμούνται κυρά μου! Καλά τι ώρα πάνε για δουλειά εδώ οι άνθρωποι; Μετά τις 9... Και στο κάτω κάτω ας έφτιαχνες σπίτι με καλύτερη ηχομόνωση για να μην ακούς τον άλλον που κλάνει από απέναντι. Δεν ήταν δα τόσο δυνατή η μουσική, απλώς σου χάλαγε την όρεξη... Όταν το σκατόσκυλό σου όμως γαβγίζει τα ξημερώματα ή μεσημέρια που γυρίζουμε μετά από αγγούρια εφημερίες, δεν ρώτησες ποτέ αν εμείς ενοχλούμαστε...

Κωλοκερκυραίοι... Καλά σας λένε βουρλισμένους! Επικαλείστε τον Άγιό σας συνέχεια για να ξορκίσετε τα διαβόλια που έχετε μέσα σας... Ουστ!

Και μετά σου λέει, ότι τούτος ο κόσμος αγαπά την μουσική... Παπάρια μάντολες! Αντί για πραγματικές μάντολες και μαντολίνα...

Και εγώ που ήρθα εδώ, αναζητώντας την πηγή του μαντολίνου, διαπιστώνω ότι το οργανάκι αυτό είναι τόσο υποτιμημένο, παραγκωνισμένο και υποβιβασμένο, σχεδόν βγαλμένο έξω από τη ζωή των ανθρώπων... Έπεσα και εγώ θύμα της ψεύτικης διαφήμισης του τόπου.

Όλα λοιπόν, μια ψεύτικη εικόνα, που χρησιμοποιείται για κερδοφορία και μόνον. Τι μουσικές, παράδοση, παιδεία, ιόνια φιλοσοφία και κουραφέξαλα...

Ουσία μηδέν. Αξία υπό του μηδενός. Ενδιαφέρον ανύπαρκτο. Πρόοδος ούτε καν να το συζητάς... Αυτοί είστε κύριοι! Μου το παίζετε και με δυτικές επιρροές, πανάθεμά σας...