Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών



Μεγάλη η Χάρη τους. Τόσο μεγάλη, που νομίζουν ότι δεν υπάρχει κάτι πάνω από αυτούς, ή μάλλον… υπάρχει μόνον Εκείνος, ο Ένας και Μοναδικός, ο Θεός!

Διαβάζω ένα βιβλίο για τις Σταυροφορίες και εκπλήσσομαι όταν τα μάτια μου σαρώνουν τα εξής λόγια:

«Αρκετοί παράγοντες ήταν αυτοί που καθόριζαν την είσοδο κάποιου στη βυζαντινή πολιτική ελίτ και στη δημόσια διοίκηση. […] Στην πραγματικότητα, η είσοδος στον […] κύκλο, προαπαιτούσε δυο αναπόσπαστα στοιχεία: τη μόρφωση και το μέσον. […] Όσο λόγιοι και αν ήταν αυτοί οι άνδρες όμως, ήταν αδύνατον να κάνουν καριέρα χωρίς τις απαραίτητες γνωριμίες, χωρίς δηλαδή γνωστούς ή συγγενείς στις κατάλληλες θέσεις. […] Το πιο ισχυρό μέσον βέβαια ήταν ο ίδιος ο Αυτοκράτορας, (οπότε) η αλλαγή Αυτοκράτορα συνήθως σήμαινε ανάλογες δραματικές αλλαγές στις τύχες των ανθρώπων».

(σελ. 52-55 από το «Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες» του Τζόναθαν Χάρρις, εκδ. Ωκεανίδα 2004, χωρίς άδεια αναδημοσίευσης)


Πόσο πίσω πάει αυτή η βαλίτσα της κοροϊδίας; Αναρωτιέμαι: Μήπως το θέμα, καθίσταται τελικά μακραίωνα γονι(δια)κόν;


-----------------------------------

Όταν διαβάζω ή ακούω για Σταυροφορίες όμως, στο μυαλό μου έρχεται και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Είναι Εκείνοι, που φέρουν το δικό τους Σταυρό στην πλάτη, που τους αφαιρείται παντελώς και δια παντός εις τους αιώνας των αιώνων το δικαίωμα στο όνειρο, που τους χρεώνουν με αποστολή σκληρή, όπου η επικοινωνία καθίσταται αδύνατη, σχεδόν εξωπραγματική, που γεννούν ένα παιδί αυτιστικό…, που προσπαθούν ξανά και γεννούν και δεύτερο παιδί αυτιστικό…, που τολμούν ξανά στο όνειρο (το οποίο για άλλους είναι απλά το αναμενόμενο και το απόλυτα φυσιολογικό) και που πάλι η Τύχη, τους προορίζει ένα τρίτο παιδί αυτιστικό… Και αναρωτιούνται: «γιατρέ, πού έφταιξα;». Άντε τώρα εσύ να απαντήσεις με νηφαλιότητα και χωρίς να επικαλεστείς με υβριστική version εις την Παναγία, μέρα που είναι, Μεγάλη η Χάρη της…


------------------------------------ 

Η Ελλάς, αγαπητοί μου, είναι αυτό που ο ποιητής είχε πει σοφά και περιεκτικά:



«Όμορφη και Παράξενη Πατρίδα…»





(Άσχετα βέβαια, αν λίγοι αντιλήφθηκαν το νόημά του 
και τελικά αναλήφθηκαν εις τους ουρανούς...)