Όταν εξετάστηκα στο πρώτο-πρώτο μάθημα στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (το οποίο ήταν ένα "παλούκι" που ακούει στο όνομα "Εθνογραφία μη Δυτικών κοινωνιών") ο καθηγητής μάς επεφύλαξε μια από τις ωραιότερες εκπλήξεις που έχω ζήσει σε εξέταση, μετατρέποντας την όλη φάση σε μια... έκσταση! Έβαλε μόνο ένα θέμα, κατά το οποίο μας αράδιαζε 4 λέξεις και μας έλεγε να γράψουμε τις σκέψεις μας για το πώς μπορούν αυτές οι 4 φαινομενικά αποκομμένες και ασύνδετες μεταξύ τους έννοιες, να συνδέονται... Το αποτέλεσμα ήταν ότι ανάμεσα στους περίπου 200 φοιτητές που δίναμε το μάθημά του, πέρασαν 4 μόνο φοιτητές (τυχαίο το νούμερο;): ένας που έγραψε 9, ένας 6 και οι άλλοι δυο από 5. Το 9 ανήκε σε έναν ιατρό, που περνούσε τυχαία απ' έξω και του άνοιξε την όρεξη για να πέσει με τα μούτρα σε αυτή τη σχολή...
Στην ίδια λογική βασιζόμενος, σήμερα σας ρωτώ πώς θα μπορούσαν οι κάτωθι 4 έννοιες να συνδέονται μεταξύ τους;
Λειψία, Φλαμουριά, Γκλαμουριά και Σούμπερτ
Μια πρόχειρη απάντηση, από τον ίδιο ιατρό που συνεχίζει να περνάει απ' έξω από αυτή τη σχολή, κάπου αναμεταξύ των εφημεριών του, θα μπορούσε να είναι η κάτωθι:
Η Λειψία, ξέρετε, ανήκει στη Γερμανία, μια χώρα με ιστορία μεγάλη στο ρατσισμό και την πολιτική απομόνωση...
Η Λειψία όμως, αν δεν το ξέρετε, πήρε το όνομά της από τη σλάβικη λέξη Lipsk, που σημαίνει "οικισμός με φλαμουριές"...
Και κάτω από αυτές τις φλαμουριές κάποιοι έχουν ονειρευτεί έναν κόσμο διαφορετικό, έναν κόσμο καθόλου απομονωμένο, έναν κόσμο αγκαλιασμένο...
"Στη βρύση τη βουνίσια σιμά είν’ η φλαμουριά,
στον ίσκιο της καθόμουν να ονειρευτώ συχνά."
(γερμανικό τραγούδι σε στίχους Wilhelm Müller και μουσική Franz Schubert)
Στη Λειψία όμως, κάπου στα 1915, έγινε και κάτι ακόμα. Εκδόθηκε ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Φυλή και Πολιτισµός" και αρχίζει με τα κάτωθι λόγια...
«Το φαινόµενο που ξενίζει περισσότερο στη σύγχρονη εποχή είναι η αύξηση των ενστίκτων που διχάζουν τους λαούς. Η απίστευτη εξέλιξη των συγκοινωνιών στον κόσµο µείωσε τις γεωγραφικές και τις πνευµατικές αποστάσεις ακόµη και ανάµεσα στους πιο αποµακρυσµένους λαούς, όµως, στον αντίποδα άνοιξαν ρήγµατα ανάµεσα στους λαούς και µέσα στους λαούς. Όλοι οι λαοί συνδέθηκαν στενά µε την παγκόσµια οικονοµία και τον παγκόσµιο πολιτισµό, εξαπλώθηκε η ιδέα της ειρήνης και πολλαπλασιάστηκαν οι πολυσχιδείς οργανωµένες προσπάθειες για σύγκλιση των λαών, όµως παράλληλα εµφανίστηκε η παράξενη τάση για επιστροφή στην οικονοµική και πολιτική αποµόνωση και η αναζωπύρωση του µίσους ενάντια σε κάθε ξένο και διαφορετικό».
...λόγια που από όνειρα, κατέληξαν σε εφιάλτη, καθώς έναν αιώνα μετά, φαίνονται τόσο επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε...
...λόγια που προσπαθούν να δείξουν στους ανθρώπους την κατάντιά τους, την υποδούλωσή τους, την απομόνωσή τους...
...λόγια από μικρούς ανθρώπους με μεγάλη ψυχή...
Η απομόνωση, ξέρετε, είναι η βασική προϋπόθεση του ρατσισμού, ο οποίος έχει ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό τον αποκλεισμό. Τον αποκλεισμό του άλλου, της προσωπικότητας του άλλου, των ονείρων του άλλου... Ο ρατσισμός, είναι ένα παιχνίδι αυτοβαυκαλισμού, δηθενιάς και φτιασιδωμένης γκλαμουριάς, καθώς χρησιμοποιείται από τους κατακτητές για να δικαιολογήσει τις πράξεις τους έναντι των κατακτημένων, από τους εξουσιαστές έναντι των εξουσιαζόμενων, από τους ισχυρούς έναντι των ανίσχυρων αυτού του κόσμου...
Ο Ρατσισμός, αγαπητοί μου, είναι το περιτύλιγμα του αποκλεισμού και της απομόνωσης. Είναι η προσπάθεια εσωστρέφειας, η τάση απόκρυψης...
Ο Ρατσισμός, αγαπητοί μου, είναι η προσπάθεια να μην διαδοθούν τα χρώματα της ζωής και οι εικόνες της ψυχής, όπως αυτή που αντίκρισαν σήμερα τα μάτια μου...
Ο Ρατσισμός, είναι ο αποκλεισμός της ψυχής μας από τα ερεθίσματα των άλλων ψυχών. Όσο αποδεχόμαστε αυτό το φαινόμενο, θα συνηγορούμε ώστε η ζωή μας να παραμένει Λειψή... και απομονωμένη στο Άβατόν της...
Υ.Γ.1: Οι δυο φωτό από έναν ωραίο περίπατο σήμερα γύρω απ' τη λίμνη...
Y.Γ.2: Τελικά είδατε που όλα μπορούν να συνδέονται με έναν μυστικό τρόπο, τον οποίο μόνο αυτοί που συνεχίζουν να αποκλείουν πράγματα, καταστάσεις και συνδέσεις αδυνατούν να αντικρύσουν;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου