"Μέσα από τη σύγχυση και την ασάφεια των συμπτωμάτων, να ξεχωρίσω την αρχή που διέπει μια ασθένεια από την αιτία της. Να γνωρίσω τη φύση της, τις μορφές και τις επιπλοκές της. Να διακρίνω με την πρώτη ματιά όλα τα χαρακτηριστικά της και όλες αυτές τις διαφορές. Με μια ταχεία και ακριβή ανάλυση, να διαχωρίσω ό,τι της είναι ξένο. Να προβλέψω τα επωφελή και τα επιβλαβή συμβάντα που θα επέλθουν κατά τη διάρκειά της. Να διαχειριστώ τις ευνοϊκές στιγμές που προκαλεί η φύση ώστε να προβώ στην επίλυσή της. Να εκτιμήσω τις δυνάμεις της ζωής και τη δραστηριότητα των οργάνων. Να αυξήσω ή να μειώσω εν ανάγκη την ενέργειά τους. Να καθορίσω με ακρίβεια πότε πρέπει να δράσω και πότε είναι καλύτερα να περιμένω. Να αποφασίσω με ασφάλεια ανάμεσα σε πολλές θεραπευτικές μεθόδους που έχουν όλες τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Να επιλέξω εκείνη της οποίας η εφαρμογή φαίνεται να παρέχει ταχύτερα αποτελέσματα, να γίνεται καλύτερα ανεκτή και να δημιουργεί μεγαλύτερη βεβαιότητα επιτυχίας. Να επωφεληθώ από την εμπειρία. Να αδράξω τις ευκαιρίες. Να συνδυάσω όλες τις πιθανότητες, να υπολογίσω όλα τα επικίνδυνα ενδεχόμενα. Να γίνω κύριος των ασθενών και των παθήσεών τους. Να ανακουφίσω τα βάσανά τους. Να κατευνάσω τις ανησυχίες τους. Να μαντέψω τις ανάγκες τους. Να ανεχτώ τις ιδιοτροπίες τους. Να εκμεταλλευτώ σωστά το χαρακτήρα τους και να κατευθύνω τη βούλησή τους, όχι σαν σκληρός τύραννος που κυβερνά σκλάβους, αλλά σαν τρυφερός πατέρας που φροντίζει για την τύχη των παιδιών του."
(C.-L. Dumas, Elogue de Henri Fouquet, Μονπελλιέ, 1807, χωρίς άδεια αναδημοσίευσης)
Αυτές ήταν οι συστάσεις κατά την εκπαίδευση των ιατρών περίπου 200 χρόνια πίσω. Σήμερα, που έχουμε πάει υποτίθεται μπροστά, ποιες είναι οι συστάσεις από τους μεγάλους του γένους;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου