Αυτό, που κατά κοινή ομολογία των ομιλητών της προηγούμενης διάλεξης, συμβαίνει σήμερα με το Σώμα των ανθρώπων, είναι η στυγνή εμπορική του διάθεση, ωσάν κρέας βοδινό, καθώς γαλουχείται, θρέφεται, μεταφέρεται, μεταναστεύει, σταμπάρεται, σφραγίζεται, φιμώνεται, κομματιάζεται, πολτοποιείται και τελικά πλασάρεται και σερβίρεται στις λογής-λογής καπιταλιστικές λαϊκές αγορές...
Το Σώμα όμως, αγαπητοί μου, δεν είναι ο πραγματικός στόχος. Είναι απλά το μέσο, που θέλουν να απογυμνώσουν κάποιοι, με προοπτική να αποκαλύψουν το Πνεύμα και αβοήθητο, να το εξοντώσουν. Το Σώμα εγκιβωτίζει, ως ναός (όπως έλεγε και ο Χριστιανισμός), το Πνεύμα. Και Πνεύμα δίχως χώρο, δίχως ερείσματα, δίχως στέρεο έδαφος, αδυνατεί να υπάρξει, είναι αίολο και έρμαιο των ανέμων που το δέρνουν.
Την περιγραφή την έχει κάνει πρώτος ο μεσιέ Φουκώ, ονοματίζοντας αυτήν την επιβολή (και επιβουλή) έναντι του Σώματος, ως Βιοεξουσία και την κυνική τακτική πραγμάτωσης του σχεδίου εξόντωσής του, ως Βιοπολιτική. Τα πάντα αφορούν το Σώμα. Με στόχο όμως, να πέσουν τα τείχη μας και να φανεί γυμνό το Πνεύμα. Και το Πνεύμα γυμνό δεν μπορεί να σταθεί, παρά μόνο αν είναι Πνεύμα Θεριού ή Θεού (όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης). Το Πνεύμα του Ανθρώπου είναι ευαίσθητο και ευμόλυντο, ευερέθιστο και ευάλωτο, ευκολόπιστο και ευφάνταστο...
Το Σώμα είναι η Φύση μας. Άπαξ και αλλοιωθεί το πρώτο, διαλύεται και το δεύτερο. Και αν διαλυθεί και το δεύτερο, το Πνεύμα μας αποχωρίζεται και απομονώνεται, γίνεται πιο... πνευματώδες. Και το πνευματώδες Πνεύμα δεν ζει, παρά τριγυρίζει και πλανάται... και μάλιστα, πλανάται οικτρά, χωρίς τη βιωματικότητα του Σώματος...
"To built a home"
Cinematic Orchestra
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου