Το όμορφο πρόσωπο της πρωτευούσης...



Είναι αυτή η πόλη όμως, που έχει κάτι ξεχωριστό από τις άλλες... Είναι το απρόσμενο της καθημερινότητάς της, που ναι, συνυπάρχει με τη ρουτίνα της καθημερινότητας, αλλά επειδή ακριβώς συνυπάρχει μαζί της, την κάνει και λιγότερο βασανιστική. Είναι κάποιες γωνιές της δηλαδή, ανεξερεύνητες, που δεν περιμένεις να υπάρχουν. Αυτές οι γωνιές, αμβλύνουν της α-γωνίες που σε συνοδεύουν και λειτουργούν ως ενέσεις αναζωογόνησης σε καιρούς δύσκολους. 





Τα φυσικά, τα ανθρώπινα, 
τα επίγεια και τα επουράνια...
Χώμα, πέτρα, ουρανός, 
φύλλα και φίλοι κάθε φύλου, 
σύννεφα, φεγγάρια, 
δάκρυα και αναμνήσεις, 
ρίζωμα και πέταγμα,
χθες και σήμερα,
παλαιό και νέο,
ταπεινό και ωραίο,
ασπρόμαυρο, πολύχρωμο,
μικρό ή και τρανό...

Όλα μπορούν να συνυπάρξουν σε αυτή την πόλη!
Όλα μπορείς να τα δεις να αγκαλιάζονται!
Το ένα να καθρεφτί-ζει το άλλο!
Μα και το  άλλο (και το όλο), να καθρεφτί-ζει το ένα!




Ερωτευμένα ψάρια να κολυμπάνε στον ουρανό...


Υ.Γ.: Φωτογραφίες 10 λεπτά (με το μηχανάκι πάντα!) από το κέντρο της Αθήνας...