Η απελπισία νεκρώνει κάθε αντίδραση



Ο τεράστιος Νίκος Δήμου, αυτό το οξυδερκέστατο διεισδυτικό πνεύμα με συνοδό αστείρευτη υπομονή και διαλλακτική ικανότητα, αποτύπωσε ξεκάθαρα στο blog του, αυτό ακριβώς που μου πλακώνει το στήθος το τελευταίο διάστημα:

"Η απελπισία νεκρώνει κάθε αντίδραση"

Ειδικά μάλιστα, όταν διαβάσει κανείς και το εξαιρετικό κείμενο του κοινωνιολόγου Ευάγγελου Λεμπέση "Η Τεραστία Κοινωνική Σημασία των βλακών" που γράφτηκε το 1941 (αναφορά για αυτό βρήκα πάλι στο εξαιρετικό blog του Νίκου Δήμου λίγες μέρες πιο πριν) και διαπιστώσει τις απίστευτες αντιστοιχίσεις με το σήμερα, τότε πείθεται για το άνισο της μάχης των ευφυών με τους βλάκες.

Η καθημερινότητα νομίζω πλέον έχει γίνει αφόρητη. Πλήθος άχρηστων, ανίκανων, αδιάφορων, υπομανιακών, ψυχωτικών κουραδομηχανών με μόνο ενδιαφέρον την αυτοπροβολή (μέσα ή έξω από το facebook) και την σουπερ-ντούπερ-χαλαρή-γαμάω-και-για-όλα-έχω-άποψη-μα-καθόλου-διάθεση-να-αλλάξω-τα-πράγματα συμπεριφορά τους, δηλητηριάζει το βαθύτερο νόημα της ζωής. Ελπίδα στον ορίζοντα -και προοπτική, όπως λέει ο Νίκος Δήμου στο blog του- καμία. 

Και πού να πας; Σε μια Ευρώπη που πρώτη εκδηλώνει τα συμπτώματα της νοσηρής αυτής καθημερινότητας; Σε μια Ευρώπη που μέσα από τις εκρήξεις βίας, εκδηλώνει τις αυτοφαγικές και αυτοκαταστροφικές της παθήσεις και τα τερατόμορφα συμπεριφορικά συμπλέγματά της;

Να πας ακόμα πιο μακριά; Σε μια πχ Αμερική, για να κυνηγήσεις μαζί με την προεδράρα Τράμπ, το υπερκαταναλωτικό σου όνειρο; 

Ή να γυρίσεις στο χωριό σου και να έχεις να αντιμετωπίσεις την κάθε αμόρφωτη κυράτσα που κρίνει τους άλλους με βάση τι είχε ψηφίσει ο παππούς τους πριν από 50 χρόνια (από εκείνη την κοινωνία πάντως φαίνεται να εμπνεύστηκε και η ανάλυση του Λεμπέση, περί βλακών το 1941...).

Πού να πάει κανείς, να σώσει ό,τι ακόμα σώζεται; 

Να πάρει τα όρη και τα βουνά; Θα τον πουν ακοινώνητο και απολίτιστο. Θα χάσει συν τοις άλλοις και όλες τις καλές εξελίξεις της κοινωνίας. Την επαφή με την ίδια την κοινωνία, το διάλογο, τον αντίλογο.

Πού να πάει κανείς για να αποφύγει τόσο δηλητήριο που χύνουν στο μυαλό και στην ψυχή μας οι περισσότεροι γύρω μας;

Και το κυριότερο: από πού θα έρθει μια αλλαγή;

Τα λόγια του Νίκου Δήμου, πραγματικά εξέφρασαν την καρδιά μου:

"Η απελπισία νεκρώνει κάθε αντίδραση"